Uitstelgedrag bij de oorzaak aanpakken
Eigenlijk wilde ik niet schrijven over uitstelgedrag. Ik vind uitstelgedrag een te uitgekauwd begrip, dat door veel mensen breed wordt toegelicht. Echter, vanuit de breinwetten zie ik een ander perspectief die ik niet of nauwelijks tegenkom en dat mij motiveerde om een artikel over uitstelgedrag te gaan schrijven. We dienen op een andere manier met uitstelgedrag om te gaan dan doorgaans wordt beweerd.
Met tips overwin je uitstelgedrag niet
Ik heb een allergie voor artikelen over tips over uitstelgedrag. Te vaak wordt uitstelgedrag aangevlogen vanuit het geven van tips. Tips zijn prima, maar die veranderen je gedrag niet duurzaam. Een tip die vaak gegeven wordt is, dat je je taak moet knippen in meerdere kleinere taken. Een ander tip is deadline stellen of aardig zijn voor jezelf. Met uitstelgedrag is meer aan de hand dan je zou vermoeden. Daarom zijn tips niet de oplossing. Uitstelgedrag wil eigenlijk zeggen dat jij niet de baas bent, maar je brein is de baas.
Wat is uitstelgedrag?
Uitstelgedrag wordt ook wel procrastinatie genoemd. “Pro” betekent voor, en “crastinus” betekent ‘van morgen, wat morgen zal zijn.’ Het is vaak een niet-bewust gemaakte keuze om een beslissing of taak tot morgen uit te stellen ondanks het feit dat je weet dat het negatieve gevolgen kan hebben. Dit lijkt zeer contra-intuïtief, waarom zouden we iets doen dat onze productiviteit en ons welzijn aantast? We doen iets wat ons eigenlijk helemaal niet helpt! Vanuit de kennis van de werking van het brein is dit prima uit te leggen.
Het brein en uitstelgedrag
Ben jij je bewust van dat twee personages met elkaar spreken als je aan uitstelgedrag doet? Een personage die wil werken, en de klus gedaan wil hebben en een personage die geleid wordt door gewoontes en emoties. Binnen de brain&mind aanpak noemen we deze twee personages, de mindset van de interne leider en de mindset van de volger. Mindset van de interne leider wilt iets bereiken, en de mindset van de volger houdt van zijn status quo. De personage ‘de volger’ houdt niet van stress en spanning en laat zich het liefst leiden door comfort, wat bekend is.
Twee mindsets
Deze twee mindsets en dus deze personages zitten in een intern gehaal en getrek. De volger wordt meer gevoed door het limbisch systeem en de interne leider door de prefrontale cortex (pfc). Als je prefrontale cortex aangestuurd wordt door de interne leider, dan zegt de pfc tegen je: “het is echt belangrijk dat je deze taak nu uitvoert“. Tegelijkertijd stuurt het limbisch systeem een impuls. Deze impuls is een emotionele impuls, en de volger reageert op deze impuls, ‘ik heb echt geen zin, ik heb leukere dingen te doen, het hoeft echt niet vandaag gedaan te worden’. Het limbisch systeem kan ook een impuls sturen gebaseerd op je gewoontes en je volger personage zegt: ‘ik heb het nooit eerder gedaan, dat lukt me nooit en ik doe het later want onder druk presteer ik beter’. Wanneer de mindset van de volger de baas is, geef je toe aan uitstelgedrag.
Omgaan met uitstelgedrag
Fundamenteel omgaan met uitstelgedrag heeft dus alles te maken met het leren managen van je brein. Jij moet zorgen dat je interne leider de baas wordt, en dus niet de volger. De op neurowetenschap gebaseerde Brain&Mind aanpak® leert je om zelf de baas te wordenen zo je interne leider krachtig te maken. Het limbisch systeem doet dan alleen wat het het beste doet: emoties en gevoelens gebruiken voor je ontwikkeling. Door deze aanpak leer je ook een groter deel van je prefrontale cortex in te zetten voor de aansturing van de mindset van de interne leider.
Tot slot
Uitstelgedrag moet je niet los zien van je persoonlijke ontwikkeling. Maar het zien als een fenomeen die aangeeft dat je mindset van de interne leider en de mindset van de volger onvoldoende met elkaar samenwerken. De volger wint het van de interne leider. Dit kan je gemakkelijk veranderen en het zal ook zorgen voor veranderingen op andere terreinen. Je wordt een krachtiger en meer gefocust persoon.